Zou het wel onopvallend die schaduw zijn

Misschien heb ik wel jaren lang stil meegekeken
langs je ruggengraat je billen en oudere littekens,
de dagelijkse gang mogen derven verhalen beërven
ben ik zelden afgeweken als schildwacht die je acht.

Heb ik ongevraagd momenten lang over je schouders
gestaard, je liefde en leven gezien, 't grijzende verdriet,
ben ik meegeslopen met wandelingen , adoptieouders
heb ook ik gestaard , gemijmerd bij het waaierende riet.

Was dat verschiet 't kijken 't luisteren en dit registreren
't moment dat ik er zachter als 'n toverlamp over wreef,
men met verf glas en taal uitte, ik niets wilde aborteren,
'n reden dat ik blozend die tijdingen uit leven beschreef.

Er zijn al zoveel lui die aan de wreedheid in leven lijden,
laat mij stromend schrijven over meer dan deze wenken,
in 't zicht van de onontkoombare tijden anderen verblijden
kleurrijk schetsen, schilderen, onbevangenheid schenken.

Hoe knalt een pistoolschot nu gevuld enkel met die taal
uit jouw kleurrijkheid, 't doen genieten, nu 't kan allemaal,
zou deze na eeuwen zonder kruit nu heus niet choqueren,
ook die zaken van uitbundigheid dood en leven aanleren.

engelbewaarder. schaduw schildwacht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 1 stemmen 68