Bezinnen bij het gloren
Je kunt gaan ontbijten in het bos
of in een bar, rusten onder de eucalyptusbomen
daar smeltend van je eerste liefde verder dromen.
Je kunt gaan opsommen wat je van gisteren vond
over onlangs, de vele onstuimige winternachten
schilderen hoe de wind vloot, ijs aangroeide op de sloot.
Je kunt zoveel van half en van zelfs heel
valt erg veel te maken,
al heb je ook die angst daar in de gaten.
Je mijmert gaan mijn dromen niet toch teloor
worden we door golven bedolven
gaan we uiteindelijk toch stuk van geluk.
Je kunt veinzen hoe elders vrede geen tweede plan is
nu wel degelijk echt en waarlijk het eerste zal zijn
er nog vele dagen gaan volgen zonder oorlogsvenijn.
Ook troebel water geeft rust als je het niet wakker kust.
Is er niet altijd tijd voor strekken, goeds uit jezelf en anderen,
gedachtekracht om als brood bij 't gloren te verstrekken.
Gewoon die ene dag die je opstaande niet langer meer ducht
laat staan niet voluit vrij wilt beleven niet langer ontvlucht.
Wat geeft voedsel aan je denken en kun jij ons schenken.
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 7 januari 2019
Geplaatst in de categorie: filosofie