een blad voor de mond

je hebt ze moeten loslaten
zoals je aan het eind van elk jaar doet
je zult nu een poosje niet meer
fluisterend ritselend tegen ons praten
omdat je nu rusten moet

nieuwe krachten bijeen verzamelen
om in het late voorjaar aangewakkerd
door de wind jouw grieven ons weer behoedzaam
via verse bladeren toe te kunnen stamelen
hopende dat je ooit een luisterend oor vindt

ieder jaar opnieuw hetzelfde pogen te vertellen
oude overgeleverde verhalen vol eeuwigheidswaarde
en ons steeds maar weer dezelfde vraag stellen
waarom wij mensen de huidige weg bewandelen
en haar zo schaamteloos slecht behandelen
ons aller moeder aarde

blad mond wind aarde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170