We schoven in rangorde op
Vanmorgen sloop kilte, tocht in mijn hartkamers
bij het prille lantaarnlicht, voelde ik onverplicht
bij het langsgaan, ondanks het terugkeren
van toch ook de dagelijks vergulde ochtendzon
't missen van daar die dag de eens vertrouwde lach.
De recht opgerezen bomen op het zonnige gras
van het talud konden mij niet troosten op dat moment.
Alles in de natuur oogt ook vandaag in zichzelf getogen,
als of ze om het heengaan van jou mee rouwen mogen.
Plots voel ik intens gemis, alsof het geen jaren terug is.
Gedachten aan haar zijn in mijn rimpels blijven hangen
ik kijk de dag nu aan, om desondanks toch verder te gaan.
... I.m.mijn oudste zus Thonie
29-8-1950 - 14-2-2013
wat je met denken aan schrijft leeft en blijft. ...
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 19 februari 2019
Geplaatst in de categorie: overlijden