Knip-oog
De woorden ebben weg als zand in een zandloper.
Ik had Eckhart Tolle eerst moeten lezen,
voordat ik aan die bestofte boeken
in de spelonken van het collectieve ego begon.
Voordat ik al die poëziebundels doorworstelde
en al die zogenaamd noodzakelijke wereldliteratuur.
Wat resteert is de totale leegte
en weten dat je al die tijd bedrogen bent.
Door jezelf. Maar Tolle was er toen nog niet.
Een kleine jongen vroeg of ik zijn tekening
wilde hebben en ik zei, dat hij zijn eigen kunst
niet weg moest geven. Ik kreeg spijt toen ik hem
later naarstig zag zoeken naar een andere afnemer.
Als een verdoolde zombie stond ik voor het aanbod
van de vruchtensapjes en bestudeerde ik hoeveel
procent van dit en dat erin zit. Opeens zag ik
in de verte een jongedame naar mij toe lopen.
Ze greep doelbewust en zelfverzekerd een plastic
fles met gezonde vitamine's en terwijl ze vloeiend
en charmant langs mij gleed, gaf zij mij een vette
knip-oog, die mijn hart deed ontwaken.
Geplaatst in de categorie: filosofie