Netgedichten over overig

netgedicht (nr. 1.288):

Onwrikbaar

Na het vertrek van de Romeinen
waren we weer eigen baas
in oorlog met elkaar

De adjudanten grepen de macht
eerst de randgebieden
daarna het middenland

Alleen achter de bergen blijven
de bewoners zich nog verzetten
verlangend naar een eigen koning

zoals ooit
zijn zwaard blonk
blinkt zijn zwaard

onwrikbaar geklemd
in de ogen van de mensen
die dromen van een vredig leven

een overgeleverde belofte
voor ooit, maar helaas
is het zwaard verdwenen