inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.298):

Op de school van het leven

Hoe vertel je verhalen ook van groot formaat,
fel tegen 't gevangen zijn vanuit destijds 't verzet
over verschrikkelijke en pijnlijke gebeurtenissen
of over de in het geheim gehouden dankmissen.

Hoe verhaal je over gevangen gezet over 't verzet
over deze dodenmarsen en ss ook nu als levensles.
Zeg je voor zij net niet werden vermoord door het gas
over de hel, geur in volgestampte wagons dat "ons".

Verhaal je ook over hun verhaal van Bergen belsen,
Buchenwald, de hare van Auschwitz en die ene fiets.
Het blikken delen in stilte, liefde voor elkaar als paar
want hoe gaf je elkaar God dankend kracht elke nacht.

Elk jaar vier ik wel degelijk ook vandaag mijn bestaan.
Verhaal ook over hun verhalen en bewaarde dagboeken.
Doe op die wijze mijn afkomst als de tweede generatie
hun bloed gedenkend om nooit te zwijgen uit de doeken.

En al voelt mijn hart en hoofd soms vol van hun citaten,
moet ik soms diep nadenken en schreien me indenkend
nedervleien om niet te vallen bij het lezen wat toen was,
dagboeken houden bij mij rechtvaardig levend in de pas.

Ik herhaal hun, zijn woorden nu al jaren elders als serafijn
om het belang van nooit weer dat , nooit meer rassenhaat
in ons molenland het buitensluiten en discrimineren heren
dames levend verwant, nooit meer Hitlers of iets aanverwant.

... serie: oorlogsgedichten
vandaag word ik 65
en ik herhaal ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 14 april 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 94

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
18 april 2019
Het ligt dus altijd aan de lezer
als die iets aan te merken heeft.
Uw dichtader staat buiten kijf.
Over beperking gesproken!
Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
17 april 2019
K.Bladzij, wat heerlijk dat van u te mogen leren die wijsheid, oorlog en tweede generatie kind van die oorlog , het zal elk op een andere wijze beïnvloeden zou het zo kunnen zijn.Lezen doen we elk op een andere wijze. Dit ooit al uitgegeven gedicht ( niet door mij ) zal door elke unieke persoon anders worden gevoeld en gelezen , dat was ook in de oorlog hoe mensen zaken ervaren hebben is het niet. Toen werd mensen de wet voorgeschreven, ook mijn vader gevangen gezet toen hij nota bene niet stroopte maar een haas uit een strik haalde.Dank voor u energie en nee ik heb wel beperkingen maar ga me niet beperken.Dank u voor u tijd en moeite uw visie te uiten
Naam:
K. Bladzij
Datum:
16 april 2019
Email:
k.bladzijoutlook.com
Een woordenstroom die aanvankelijk imponeert maar daarna frustreert:

afkoelende lavabrokken van iemand die zich moet uiten maar niet weet waar ze mee bezig is.
Oefen op een novelle, met kop en staart. Maak jezelf niet wijs dat deze verwarring Poëzie heet.
Steenbergen, beperk je tot je leest!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)