inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 67.505):

Dikkere lagen van vergetelheid

De dag zal geen effect scoren,
het doet vast ook geen poging
aan dat feit te ontsnappen.

Binnen toch wellicht luttelijke minuten
komt vast en zeker een déjà vu moment,
ook weer een verrassend avontuur.

Wat wil tijd verdringen en toch
juist benoemen als iets waarin het
zichtbaar ook weer tekortschiet.

Zullen de roemers aan de lippen
van andere mensen gezet worden,
hun lippen ons als oude wijn genieten.

De stoelen waarop we zaten
zullen zij voortaan anderen
of juist niemand meer dragen.

Herinneringen en gevoelens
wellen. Wat moest verdwijnen,
wegglijden in de vergetelheid.

Hoor hoe ook nu voorbij de half kale
els en berkenbomen de lijster en merel
een mus de stilte geleidelijk doorbreken.

Weten zij en wij wellicht toch teveel
anderzijds juist echt vele momenten
veel te weinig over onwetendheid.

... uit de serie: gewoon leven. ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 8 mei 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 63

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
10 mei 2019
Adeleyd dank voor het lezen, velden moet je mag je blijven beploegen om leeg stand te voorkomen. Hoe gelukkig kan een pen een hand volgen en uiten .herkenbaar mag en kan het zijn door meer dan een lezer in alle rust gelezen worden. lieve groet
Naam:
Adeleyd
Datum:
8 mei 2019
Heel mooi en herkenbaar; heel veel vergeten we (en soms maar goed ook).

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)