Ontruiming
Zittend op een rots aan de Ierse kust
met onder mij de beukende oceaan
verschijnt er in de lucht pal boven mij
een witte cirkel van liefde.
Ik zie zwanen in de eerste versnelling
en mensen met energiedrankjes languit
achterover in het vertrapte gras.
Mijn droomogen schieten op onzekere,
parelmoeren kleiduiven. Ik dans op mijn
rubberen sokken in deftige graffitikamers
en onder de bloeiende moerbeiboom zing ik
over een vurig verschiet in kleuren
als herfstbladeren, terwijl de gnomen
alles weggraaien, vergeet de eerste drukken
in het antieke kastje niet, achter de rode
gordijnen, want, zo is het ook nog eens
de boeken in mijn hart, de waarheden in
mijn ziel, de vreugdevuren van God, die
zegevieren als eeuwig zielsgeluk.
Geplaatst in de categorie: filosofie