Geestelijke verlichting dicht genaderd

Ik ben gelukkig een bevoorrecht mensenkind,
mijn gezicht is weliswaar nu anders zegt men,
vertrokken door 't kalme kijken en soms wijken,
vol bewondering nog sterk genoeg ook vandaag.

Maar dit zijn mijn handen, ze zijn even leeg,
mijn volle lijf is nog steeds grotendeels in tact
mij volop nog zeer dierbaar en toch aanwezig,
aan mijn voorhoofd is wel het nodige af te lezen.

Mijn ogen glimlachen nog om wat is en was
kennen deze vrouw nog van het nu en ooit.
Kennen ook nog de tranen en het gewicht,
neigingen van eens en toen op haar lippen.

Het onmenselijke heeft soms hele rare streken
op donkere dagen dat echt niet te verbijten iets,
die andere verbondenheid die met vlijt de dood
verbond met nog te veel ongevraagd verbleken.

Ik ben gelukkig een bevoorrecht mensenkind,
ja, mijn gezicht is weliswaar nu anders zegt men
vertrokken door 't kalme kijken en verplicht wijken,
vol bewondering toch sterk genoeg voor vandaag.

rouw negeren verlichting voelen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 57