inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.412):

Zoals zonnen

Schepsels die verschijnen,
uit stof en energie,
kunnen mensen zichtbaar zien.
Zij leven.

Schepsels die verdwijnen,
als energie en als stof,
worden onzichtbaar.
Zij zijn niet dood.

Gestorven schepsels blijven,
in gedachten en in ideeën,
die onsterfelijk voortbestaan.
De dood dient het tijdloos spel,
dat toeval en bedoeling,
ondeelbaar samen spelen.

Zo wisselen we onze stoffen uit,
waaruit nieuw leven kan ontstaan.
Zo ook wisselen we van gedachten,
die als energie weer verder gaan.

Zoals zonnen altijd blijven schijnen,
ook wanneer ze schijnbaar ondergaan.

... Mensen die elkaar ontmoeten en van gedachten wisselen, wisselen ook gassen uit. Ze halen adem. Dat is wat spreken is. We drinken en we eten wat. Daarna zonderen we ons doorgaans af. Om onze resterende stoffen terug te kunnen geven aan moeder aarde. Kreunend of in zwijgende meditatie. Zo dient al wat leeft de kringloop van het leven. Eeuwig eindeloos. ...


Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 31 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 56

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)