de zwanen

de zwanen
de trieste zwanen
vissen in rimpelingen
van grijs water

rank en licht
buigen ze
het verdriet
de grote zijden
vleugels ruisen
als een weerslag
van wat was

voorgoed
geborgen
in het water
evenwijdig de
stille zwaarden
onbeweegbaar
zonder gewicht
toch voornaam
peilloos roerend
en wiegen op
de donkere spiegel

zo gelijkmatig leven
het verlies tussen
de veren geweven
neigen en voeren
ze hun lijnenschrift
in een cirkelboog
op stille drift
ontstegen aan
de dood

ze schuilen
voor de nacht
in hun eigen
witte huif
waaraan ze
vleugelpennen
licht bewegen
diep in het donker
water met de
uiteinden een
stille huivering
vegen.

Schrijver: Pieter Sierdsma, 3 september 2019

p.sierdsma123hetnet.nl

zwanen verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 86