inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.440):

Geen verlies van tijd?

In de herfst schuilt de vrouwelijkheid,
winters heersen oude mannen, in de
lentes lonken vlinders onbevangen,
ik ben in de zomer tot alles weer bereid,
als schaduw en het licht elkaar weer
ontvangen, het levensbit verlost van
het opgekropt verlangen, verenigd
uit silhouetten vanuit het verleden,
want er bestaat geen verlies aan tijd.

Na de regens ademen we het meel
van molenstenen, malend onder de
wieken van de molenaar, de wind
vermaalt de beide kanten van de manen,
lust verlengt de schaduw van korenschoven,
patronen van de toekomst zijn vervangen
in wat ons verder onderscheidt, raakt in
verwondering meer bevlogen, waarop
de fraaiste bewoordingen kan bogen,
want er bestaat geen verlies van tijd.

Waar de zwaluwen van de dromen,
hun routines draaien in integriteit, als
kieviten gefixeerd raken op het eerste ei,
de mens raakt zijn driften gedwongen
nooit kwijt, herziening gedijt en excelleert
alleen uit innerlijke duurzaamheid, herken
ik de niet te laven giften in de suprematie
van ervaringen in een mondiale diversiteit,

daarin bestaat geen verlies van tijd.

... Illustratie: Bron: Elmundoforte ...

Schrijver: Pama, 3 september 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 24

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)