Nu de herfst is gekomen

Het einde van de milde nazomer twijfelt, is het genoeg geweest
of zal ik nog doorgaan met mijn stralende zonneschijn
in alles onbewolkt en onbezorgd, de mooiste dromen voorbij

er is altijd iets grillig, onvoorspelbaar en weemoedig
in het geelbruin verschijnen van herfstkleuren
die herinneren aan tochten uit onvergetelijke jeugd

en mensen geloven zoals de trotse bomen doen
groen in blad, niet verkleuren, gedachten openen
nieuwe deuren, ze drijven fluisterend voorbij

alsof er tijdens het verkleuren en het vallen van bladeren
een droeve melodieuze symfonie vol vergane glorie klinkt
in het luisterende getrouwe duister van de herfstnacht

dreigende wolken en groene winderige illusie
stoer geboomte neemt illustratief afscheid
van het hoogseizoen, dromen drinken dauwdruppels

dan merk je dat je steeds weer ouder wordt
langzaam drijft de heldere dag weg van het bestaan
steeds vroeger wordt het donker, kachel gaat weer aan

bij het afscheid van verlegen dromers, herfstfruit rijpt
als vrouwenborsten in dat fruitig verlangen naar affiniteit
zonder dilemma van onwetendheid valt appel niet ver van boom

kruipt het bloed waar het niet komen zal, het is niet genoeg
geweest, die hunkering, de droom leeft voort
september opent de poort naar de hervallende herfst

laat je toe in haar vergankelijke belevingswereld
nieuwe winden waaien naar de winter toe
nemen ons mee naar een verkoelde toekomst

voor alles wat ooit glorieus tot bloei kwam
komt er nu eindelijk intieme rust, mystieke ochtendnevel
klamme mist over de geoogste kale velden.

herfst bomen sfeer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 2 stemmen 178