Leeg kasteel
Er golven witte kandelaars door de nacht
ik zie hen op de weg naar Thebe
ver van de blinde massa
Het bovenaards ivoor van engelen draagt mij
en gouden meeuwen krijsen onze naam
zij hekelen de getergde gnomen
die met hun waanzin de aarde vermoorden
die niet net als ons op blote voeten
door de kasteelgangen stampen
bezaaid met glasscherven en lange neuzen
er schreeuwt een stervende gevangene
met luide keel en echte hysterie
maar ik weet niet waar vandaan en
onder het kasteel zwemmen nog
steeds de vervaarlijke haaien
in de spiegel van een leeg kasteel.
Geplaatst in de categorie: filosofie