inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.648):

Leeg kasteel

Er golven witte kandelaars door de nacht
ik zie hen op de weg naar Thebe
ver van de blinde massa

Het bovenaards ivoor van engelen draagt mij
en gouden meeuwen krijsen onze naam
zij hekelen de getergde gnomen

die met hun waanzin de aarde vermoorden
die niet net als ons op blote voeten
door de kasteelgangen stampen

bezaaid met glasscherven en lange neuzen
er schreeuwt een stervende gevangene
met luide keel en echte hysterie

maar ik weet niet waar vandaan en
onder het kasteel zwemmen nog
steeds de vervaarlijke haaien

in de spiegel van een leeg kasteel.

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 september 2019


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 54

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)