Gebroken lelies?
Ik bedek mijn ogen met gebroken
lelies, de wereld is er vol van, in te
verdrinken als zuigeling, beeldvorming
van een gedroomde aarde, van de
moederschoot waaruit we werden geworpen.
We verstonden de vroege lessen, die ons
later werden ontnomen, ze ontstonden in
een achteloos gebaar, private bewegingen
van gefascineerde beweging in de samengestelde
maar wisselende choreografieën van het leven.
Onze beloften ingebed als fantasieën,
simpele bewoordingen in de hoop te mogen
figureren in ouvertures van aller relativering,
een gepassioneerde levensdans als slotakkoord
met voorschreven passen als ultieme krans.
Onze schimmen verdwijnen in het schemeruur van
avondrood, heel fragiel die ons even een moment
van stilte bood, gaat dieper dan we zullen begrijpen,
wordt begrip uit nood geboren in de memoires van
het ware bestaan, ontsproten uit de lelies van onze
geesten, gebroken kleuren niet ver van ons vandaan.
... Illustratie: Bron Brokenlies ...
Schrijver: Pama, 14 november 2019Geplaatst in de categorie: psychologie