terugblik
terugkijken schoudert mijn zeer
in het herbeleven van de scheuten
die me baarden, was de tijd maar
nooit gekomen en mijn vrucht
afgedreven met het getij
van een zware zee
dezelfde zee drijft nog wild
op de baren van mijn bestaan, eens
was ik Neptunus die in droom
mezelf verslond waar woord en daad
het zilte nat bestreden met
de zoetigheden van liefde
liefde die kan smaken en raken
doch wanneer ik naar de reling
van mijn wieg grijp, wordt alle
houvast weggeslagen door een
wervelwind die niet van wanten
wil weten en zich huwt met
het water waar mijn
oogleden in drijven
Geplaatst in de categorie: emoties