inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.049):

winter

hoe de winter zich etaleert
in het voorportaal waar alles
schreeuwt om warmte en schaatsen
als beitels worden gehanteerd om
het ijs van weerzien te kloven

vogels honen de rijp van takken
wijl hun beenderen als vloeibaar
leven zich voortbewegen met
vleugels door de tot ballast
geklonken zware luchten

niets is nog zeker, dagen schaduwen
zich kort in het ontbreken van een
ware tijd, het opstaan knelt
in de knoken van ouderdom, er is
niets dat nog telt van hoe
iemand is, het aderlaten

schreeuwt om de laatste druppel bloed
alvorens de lente zich heeft
neergestreken als een
herboren leider

Schrijver: elze, 15 november 2019


Geplaatst in de categorie: algemeen

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 131

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)