inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.338):

Ontheemde kinderen

langs de mors bedekte korzelige muren
bomen en houten huizen om de azuren
drijft mij in de gloed van zon en sterren vuren
doorkruist de rode bloemen ‘t landlicht van buren


wat komt als trouwsel naar mij toe
dorens uit voeten het satijn aan doe
het dwalen langs distelhellingen moe
naar ‘t vredige landschap room van de koe


haar zwervende naam in de bries van een bruid
‘t land intens en zacht als ‘t licht binnenvalt
tijdloos hemelblauw boven de rots en ‘t kruid


waar ontheemde kinderen rusten bij de rivier
onder de groene zon en zilveren maan de
bloemengeur waaiert naar vrede in ‘t vizier


Zie ook: http:/www.carillon42.blogspot.com

Schrijver: eliZe Augustinus, 13 december 2019


Geplaatst in de categorie: liefde

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 38

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)