Ontheemde kinderen
langs de mors bedekte korzelige muren
bomen en houten huizen om de azuren
drijft mij in de gloed van zon en sterren vuren
doorkruist de rode bloemen ‘t landlicht van buren
wat komt als trouwsel naar mij toe
dorens uit voeten het satijn aan doe
het dwalen langs distelhellingen moe
naar ‘t vredige landschap room van de koe
haar zwervende naam in de bries van een bruid
‘t land intens en zacht als ‘t licht binnenvalt
tijdloos hemelblauw boven de rots en ‘t kruid
waar ontheemde kinderen rusten bij de rivier
onder de groene zon en zilveren maan de
bloemengeur waaiert naar vrede in ‘t vizier
Zie ook: http:/www.carillon42.blogspot.com
Schrijver: eliZe Augustinus, 13 december 2019
Geplaatst in de categorie: liefde