inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.562):

Aangeboren?

Ik heb mijn tanden in dit jaar gezet,
de zandloper is zonet gekeerd, het
nieuws zit in het getal, te vroeg
geplukt misschien, nog net niet in
verval, het groen niet uitgerijpt,
om de wensen uit het oude decorum

in korte tijd te verwerken,zijn de dag
en nacht te jong, onervaren in deugd
de duurzaamheid te wegen? Of blijft de
toon zo ik het las dat de drempel
slechts een fictie was, het beeld lijkt
fris,onopgemaakt maar rolt weg, tel ik

de omwentelingen die het raakt, de hoop
dat het ritme klopt in de aardse levensloop
wat schuurt en slechts 365 dagen duurt
ongeacht wat ons drijft, te moeten delen.

Maar is dat deelbaar door narcistisch
zelf-gewin, blijft het moeilijk kiezen tussen
goed en fout uit zelfbehoud? In de prilheid
van de eeuwigheid, blijven we geketend aan
de willekeur los van achtergrond en kleur?

Of blijft de weegschaal hangen en stelt ons
dat aan het eind van de rit weer teleur,
hebben we dan verloren of is dat aangeboren?

... Illustratie: Bron: Mvdgeest ...

Schrijver: Pama, 10 januari 2020


Geplaatst in de categorie: moraal

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 76

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ianua
Datum:
11 januari 2020
Ik groet u Pama, hier vanuit het heden,
Als godheid die de deur sluit naar
't verleden
jaar, met mijn twee hoofden en vier oren
En twee paar ogen die mij toebehoren

Ik heb geen glas, geen zandloper van node
Ik ben de goddelijke nieuwjaarsbode!
Naam:
Jean-Pierre Ami
Datum:
11 januari 2020
Een nieuw jaar dient zich aan in het ochtendgloren,
de zandloper is gekeerd exact om middernacht
en zie zojuist is ons uit een zucht van de ziedende zee
een glansrijk gloedvol nieuw decennium geboren...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)