inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.566):

Moeder aarde een stuk drijfhout op woeste baren

Het is vreselijk O mijn God
Hoe Uw schepselen de aarde beheren
En zeggen dit is het menselijk lot
Zullen wij het dan nooit leren?


Om primitief als dieren op de aarde te verkeren
Ijsberen om de naaste weg te transporteren
De ultieme macht die de kudde dieren delegeren
Vogels gevangen in een klem om je voor te generen


Moede aarde een stuk drijfhout op woeste baren
Waar de mensheid zich aan tracht vast te klampen
Alleen bij God is hulp en redding in gevaren


De volmaakte liefde in Jezus Christus nooit te evenaren
Daarom zal ik alleen Uw grote Naam eren en prijzen
Dank bewijzen en de leugen van wereldgezinden afwijzen


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 11 januari 2020


Geplaatst in de categorie: religie

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 56

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)