Woorden zullen schilderen
de kamer waar mijn ingelijste land
aan muren haakt, legt het zwijgen op
het is er winterstil
ik kijk naar diepe velden
ik kijk naar hoge luchten
al wat hier leeft groeit uit mijn handen
er is geen wereld
er is alleen de dood zegt men
maar mijn kleuren blijven ademen
mijn woorden zoeken zinnen
ze reiken naar ongekende verten
het nieuwe leven wacht
op een zon die de aftrap geeft
zo wil ik schrijven, zo zal ik schilderen
getooid in buitentekens
samen slaan we de hand aan de ploeg
we zetten het kwaad
manmoedig een neus
Geplaatst in de categorie: emoties
in januari was het bij ons nog geen corona-tijd
- het kwaad dat we manmoedig een neus zetten -...
wat had je dat goed voorvoeld!