inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 69.700):

Kijken

Het was een zonnige dag
en ik wilde erop uit,
maar eerst even rusten op bank

En toen was er mist

Toch verrekijker mee
je weet nooit,
ik die nooit een verrekijker mee
als ik op pad,
zelfs niet in de Oostvaardersplassen

liep ik daar in dichte mist
met verrekijker
zag ik een mol, die zich wentelde
in het gras
als een hond, als een kat.

De volgende dag was ik aan zee
in de mist
geen horizon
een kijken in niets

Dan bij Kijkduin ligt dat in puin

Terug in het duin veel zwarte struiken
een enkele rode bes nog
daarachter zwarte koeien met horens
erboven vage contouren van flats
op de plek waar 'k geboren

Bij de haven op een muurtje
staat er een vader met voor zich baby in hangzak
kijkend naar vogel
die keek naar de baby,
de baby naar vogel
en ik keek, hoe die vader
zijn kind kijken liet
vogel en kind oog in oog

Schrijver: Ralameimaar, 24 januari 2020


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 216

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Greta Casier
Datum:
19 november 2020
Het was echt meegenieten van je trektocht door de natuur! Dank voor het delen!
Naam:
Jonhy Donovan
Datum:
25 januari 2020
sterke kijk op alles wat je dierbaar is!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)