als de avond valt
ik dichtte de dag dicht
dacht de dichter
maar het licht werd lichter
ik sloot derhalve de gordijnen
en ik de ogen, de mijne
zo zou er minder schijnen
en de dag toch verdwijnen
ook de mijne
maar het beeld van verstrooing
gooide roet in het eten
ik keek in de tunnel van de
virtuele beeldbuisglooing
met in de hand de besturing
(zou dat verslaving heten)
dat licht flikkerde maar door,
dus hinder bij voortduring
ik zette mijn bril af,
met het gebit in het kommetje water
ik zocht het niet meer te zoeken
en liet een slang langzaam later
asem blazen in mijn snater
de slaap doofde toen het vuur
en ik, wat restte,
kroop knus weg onder wollen doeken
uit "Als de avond valt"
(mijmeringen bij het afscheid)
Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 9 februari 2020
Geplaatst in de categorie: algemeen