Netgedichten

netgedicht (nr. 70.164):

Gekrompen laagland

Dromend neem ik afstand en stijg op.
Een naamloze waarnemer ben ik.
Een getuige zonder naam.

Wat groot leek wordt weer klein.
Details kan ik niet meer zien.
Fakkels zie ik laaien en weer doven,
alsof het sterfelijke schepsels zijn.

Rivieren zie ik door oneindig laagland gaan.
Gedachten zie ik reddeloos verdampen
en uit wolken weer ontstaan.

De waarnemer heeft weer waargenomen.
Ontwakend keer ik terug naar onze aarde.
Ineens wordt wat klein leek onzinnig groot.
Ik besef weer dat ik Albert ben.

Alles bleef schijnbaar bij het bekende oude.
Alleen mijn krap bewustzijn werd verruimd.
Denkend aan Eemland zie ik een trage Eem,
anders dan voorheen,
door gekrompen laagland gaan.

... Dromen zijn bedrog. Nee dus. ...

Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 4 maart 2020

albertweijman

gmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: landschap

Dromen

Mediteren

Bewustzijn

Kosmos

Gedichten

3.0 met 1 stemmen

158

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Albert C M Weijman
Datum:: 4 maart 2020; Dank. Ik bedoelde de kringloop van gedichten die gedachten zijn. Ze verdwijnen en vinden andere inhoud en vormen. Voordat een gedicht mag gaan rusten verander ik soms. In gedichten.nl kan dat waar je ook bent....

Naam:: Olean
Datum:: 4 maart 2020; ...gedichten zie ik ook niet zo gauw 'ontredderd en reddeloos' verdampen, tenzij ze de toets der kritiek niet kunnen weerstaan...

Naam:: Olean
Datum:: 4 maart 2020; ...hoewel een gedicht nooit echt definitief en af is (zoals je eerder zei), hoeft het ook niet per definitie volmaakt of per-fect te zijn.
Deze tweede versie is beter dan de eerste, Albert, alhoewel ik gedachten niet zo gauw reddeloos zie verdampen...

Naam:: Max
Datum:: 4 maart 2020; ...anders gezegd, een contradictio in terminis...

Geef je reactie op deze inzending: