Het narrenpak
je merkt het aan de lucht
een rust van licht in late dagen
zo lenig voor het vuistje weg
hijs ik mezelf in narrenpak
en in de leegten tussen regels
kom ik gedichten tegen
een sterveling met koude woorden
verliest gezicht aan zwaartekracht
hij spijkert donkere kamers
kiest de vlucht vooruit
breekt zijn breekbare pootjes
maar hier is hoop op vrijheid
omheen mijn handen
omheen mijn ogen
het narrenpak staat me wel
hoe meer ik dans in malligheid
hoe langer belletjes rinkelen
Geplaatst in de categorie: mystiek