inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.519):

De dood pleziert nog niet

Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.

Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen,
zelfs andere mogelijkheden uit elkaar bogen.

Ook al lijk jij in veel dingen een prachtig oud woud,
noemde men jou lang geleden al wijs lief en ook oud,
wij willen nog lang van je wijsheden genieten in het nu,
gebruiken de wolken, gewoon het firmament als paraplu.

Leven heeft soms domweg een tijd een maskermond,
loopt dan tijdelijk als pierlala verkleed op aard rond.
Maar leven is ook waar het soms tijdelijk heel donker is,
wellicht door een rollenspel van ‘n soort cultuurfunctionaris.

... Serie: verdriet en geluk. ...


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 30 juni 2020


Geplaatst in de categorie: emoties

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 74

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)