inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.428):

Over grenzen

Je zegt ik heb geen grenzen leren stellen,
klopt,
mijn moeder waar altijd alles kon en mocht en zacht
'k leerde daardoor dat niets zwartwit,
grijs ook wat is en grauw en crème
en in elke vrouw zit wel een man
een haar in elke hem

Maar jij, jij hebt een held're lens
Jij voelt gelukkig wel die scherpe grens
Wees blij!

Jij leert nu mij,
die geen grenzen,
om jou te
waarschuwen,
op te letten
scherp te zien
met vage vragen
korte metten maken
perk en paal te zetten

Schrijver: Ralameimaar, 9 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 226

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
John Loopstra
Datum:
21 oktober 2020
Hoe herkenbaar, ik geef ook altijd alles maar weg (qua energie), maar ook ik ben het nu aan het leren ('opgestookt' door mijn vrouw) nu ik de oorzaak weet in mijn alleengeboren tweelingschap. Mooi en dank.
Naam:
kerima ellouise
Datum:
12 oktober 2020
grenzen met zachte hand bereiken meer...
Naam:
Geeraardt
Datum:
9 oktober 2020
Soms moet de douane er aan te pas komen om de grenzen te bewaken.
Naam:
Sjoerd Visser
Datum:
9 oktober 2020
Email:
sjoerd_vissertelfort.nl
Stamelend zeg je het onzegbare. En je zegt het duidelijk, iedereen die leest begrijpt het.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)