inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 72.512):

Aan zee

Loop de zeekant met mij
en kus het zilt van mijn lippen.
Laat tijd en ruimte door de vingers glippen,
Jaag de horizon, als een vogel zo vrij.

Trek sporen in het natte zand,
die de zee onherroepelijk doet verdwijnen,
als levenszorgen, de jouwe en ook de mijne.
Vloedlijn, levenslijn, volgen wij hand in hand.

Was het onrust die mij hierheen dreef,
waar strand en zee versmelten, daar waar de einder is?
Is het die perfectie die ik mis,
of juist een hoger doel waarnaar ik streef?

Intussen groeien wij samen één,
onder witte zomerwolken uit het westen.
Geduldig in de tijd die ons zal resten,
trekken ook wij naar dat eindpunt heen.


Zie ook: http://cees.geldersnetwerk.nl

Schrijver: Cees Sleven, 18 oktober 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 71

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)