Tijd
Ik verdwaal in de dagen,
ook al zijn er maar zeven.
Ze gelijken op elkaar,
een monolithisch blok.
Net als de mensenmassa,
zij schuift door de winkelstraten.
De tijd wist zichzelf uit,
langzamerhand.
Ik vlucht naar mijn jeugd,
herkenbare tijd.
De morgengeluiden in het huis,
de feestelijke zondag.
Daaraan klamp ik me vast,
in diepe tijdnood.
Een reddingsboei,
voor even.
7 december 2020
Geplaatst in de categorie: tijd