Begrensde droom
Weer schrik ik wakker uit mijn droom
Weer word ik hard geconfronteerd
met uw bestendige afwezigheid
de ijzig koude werkelijkheid
De grijze, grauwe realiteit
die mij doet huiveren en leert
dat liefde louter, zuiver existeert
in deze ravissante, troostrijke droom
Laat mij verdrinken in uw vrouwelijkheid
Verdrinken in uw elysische zaligheid
Droom, laat mij in u overvloeien
en consistent bestaande zijn
Bitterzoet opnieuw de pijn
Verstoken van bekoorlijkheid
Omstrengeld door weemoedigheid
Almaar ontwaken zonder u aan mijn zij
Droom, hierbij wil ik een lierdicht aan u wijden
maar u tegelijkertijd het recht ontzeggen
mij zo genadeloos te doen ontwaken
als ik diep in u aanwezig ben
21 januari 2021
Geplaatst in de categorie: overig
Zoals je wellicht ziet, maak ik gebruik van een visueel aspect, namelijk een zig-zag-patroon in de strofes. Na tientallen uren sleutelen heb ik er uiteindelijk een punt achter gezet. De laatste strofe is misschien niet de allermooiste, maar voor mijzelf acceptabel.
Ben zeer onder de indruk. Qua sfeer doet het me denken aan "Ik sliep niet, ik zwierf in die tussenwereld" van Gustavo Alfonso Bécquer. Dat zul je ook wel kennen, toch?
Mijn kritiek - for what it's worth - betreft de accentuering in de laatste strofe. In dat opzicht vallen 'hierbij' en 'tegelijkertijd' m.i. ritmisch uit de toon.
Hoe dan ook pluim voor dit gedicht!