inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.379):

Lofzang op de psychiatrie

Oh psychiatrie
Hemels instrument voor pacifistische despoten
Als ik je aankijk, kijk je glazig terug
Als jij, oh psychiatrie, een samenleving was, was je streven dan een democratie te zijn?
Of zou je je innerlijk tegenstrijdig weten?
Jij psychiatrie, jij weet het, jij alleskunner, doorgronder van disfunctionerend leven
Oh verlichter, til mijn ziel daar waar niemand ooit grip zag, jij verlosser van leed, pijn, neurosen
Onze ontmoeting was waarlijk ongeëvenaard
U staat aan de rand van de krochten van het menselijk bestaan
U heeft de wijsheid waarmee krochtigen naast u kunnen plaatsnemen
Wellicht reikt u zelfs de hand na een overwogen, misschien intuïtieve inschatting
U valt niet, u kan niet vallen, u bent steengeworden menselijkheid binnen uw eigen muren
Muren die koud en kil aan kunnen doen, muren waaraan menig krochtige zich kan warmen
Maar muren die altijd hard zijn
Altijd zal onze rol ons bij elkaar brengen en uit elkaar houden
U, psychiatrie, u weet
Krochtige, u weet niet
De helende kracht van de psychiatrie is gevangen in woorden. Uw wijsheid, oh psychiatrie, is opgetekend
Al wat de krochtige tekort komt, daar heeft de niet-krochtige een surplus aan
Wijsheid. Droge wijsheid uit dikke boeken. Pillen van boeken, boeken over pillen
Want aan geen instrument schort het u oh psychiatrie!
Waar woorden niet toereiken, wordt uw verlossing veilig gesteld door het heilige witte snoepgoed
Oh psychiatrie, hoe kunnen wij krochtigen u ooit danken?
Zeg ons, oh zalige, hoe betalen wij u met gelijke munt?
Zeg het ons, gij almachtig kennende, doortastende

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 1 februari 2021


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 193

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
K. Bladzij
Datum:
1 februari 2021
Hier uit zich de praktijk
als een boemerang...!!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)