Netgedichten

netgedicht (nr. 73.411):

Domweg gelukkig zijn

Dat wij mensen een gedachte zijn,
die we zelf hebben uitgedacht,
zoals een bedacht gedicht.

Dat we zijn wie we denken te zijn,
zijn ongelofelijke wetenschappen.
Zoals theologen die god kennen,
als een zelfbedachte grap.

Dat mensen zichzelf begrijpen,
is een belachelijk vergrijpen,
aan een onbegrepen waarheid.
Is een lachwekkend begrijpen,
van hetgeen niet-weten is.

Dat dichters spelende mensen zijn,
vervult oudgeworden dichters,
van de vrolijke zinloosheid,
die ook kinderen eigen is.

Van de toevallige bedoelingen,
van het domweg gelukkig zijn.
Hetgeen ook onze liefde is.