inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 73.965):

Gelukkig

In mijn gedachten vind ik mijn dromen
Al zal eens ook de tijd weer komen
Dat ze spontaan uit de wolken openbreken
Ze weer klinken als jouw zuivere liefdespreken.

Soms hebben de wolken en de wind stilgestaan
Zag ik je wel tussen de sterren en de maan
Je gedaante met pen en lijntjespapier
Dan voelde je dichtbij en werkelijk hier.

Dan was het als of we opnieuw kinderen baren
Als de twee intens geliefden die we waren
Dan voelde ik een en al liefde rondom
Al klinkt dat voor buitenstaanders wellicht dom.

Je ogen zijn dan weer vol met bruin licht
Je taal klinkt dan als een heus gedicht
Jouw stem zingt al sinds je ooit werd geboren
Nu voel ik mij gelukkig dat ook ’s nachts te horen.


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 18 april 2021


Geplaatst in de categorie: filosofie

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 58

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)