Terug bij mezelf

De wind is ijzig
het beneemt me de adem
laat de tranen

over mijn wangen rollen
terwijl ik tegen de stroom op
moet roeien

rondom vissen strooi ik het brood
boven de donkere
golven de blauwe hemel de

hongerige meeuwen
maken herinnering wakker
het gekrijs
de pijn

in tweeën verscheurd te zijn
ik kijk naar de draaikolk
voor mij uit voel

de zuigkracht die dodelijk is
ik draai me om
onder de opgaande zon

blij om
na zo een lange periode
weer terug bij mezelf te zijn

eenzaam maar niet alleen

Biografie van deze schrijver

Opgaande zon

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 144