in het zicht

veroordeeld tot inzicht
is mijn tijd van heden,
plots is er een grens gemarkeerd
naartoe het verleden

ik denk nog aan het dakterras
zo dicht en nabij jouw sterven
we teerden nog enkele keren
op de bruine buil die wij aanbeden

heb je het koud, vroeg je
en gaf een verbeeldende warmte
het hielp de kou van het moment
buiten, en buiten onze ring te weren

we deelden, opmerkelijk,
een moment van weelde

Zie ook: https://www.youtube.com/user/dreyfsandtzuschlamm1

Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 21 juni 2021

julius.dreyfsandt.zu.schlammgmail.com

uitzicht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 153