Vluchtende vlinders
Het is bijna of je de groene bomen
hebt leren praten, door te luisteren
zo mooi is het bos nu na jouw doodsdrift
waar vlinders ademen in de wind
en ik luister naar jouw woorden
in de stille bossen van mijn dromenland
heeft ieder geschreven woord die speciale klank
van ontheemde kinderen die naar vrijheid snakken
ik lees de zinnen voorzichtig
met mijn snikkende stemgeluid
weg van het vluchteling zijn, weer mee tellen
geen keurslijf, maar de vrijheid van een kind
in de talloze momenten, de inkt als bloed.
21 juni 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid