Dagdromen
Deze dagen geven geen omhelzing van een zomerwind
al is er veel dat mijn leven kleur en glans kan geven.
Op vleugels van verbeeltenis van een onbevangen kind
heb ik in mijn gedachten veel aan jou daar geschreven.
Op vele korrels goudgeel zand schreef ik je naam
al blies de wind uit volle kracht en al haar macht,
langs heel de Zeeuwse kust niets vernietigde je faam.
Ik heb daar zitten dagdromen tot ver in deze nacht.
Je liep daar in gedachten weer compleet recht
ik wilde wel op dit stuk strand voortaan wonen.
Het zal nog wel een tijd duren eer ik dit gevecht
van loslaten kan verwerken in ons eigen onderkomen.
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 26 juli 2021
Geplaatst in de categorie: filosofie