Kameraad
Het mag een beetje nut hebben
dit leven, dit denken, dit schrijven
waar het landschap in stevige contouren
grensgebied vormt, tussen wildernis
ademt er een woestenij vol emoties
grillige waarheden in de hitte van het zand
en aangelegde beschaving.
Er ligt een lange stoffige weg naar de grote stad
aan de oevers van een uitgestrekte rivier.
Het is misschien vijf dromen verderop
die kroeg waar jij verdwijnt in jouw dans
en veel tijd om te schrijven heb ik niet
waarde vriend, je krijgt geen brief
geen omschrijving van het droomlandschap
of een verwijzing naar de bomenroute.
Er blijft slechts de nachtelijke glans
van ontelbare hemelse sterren
en mijn verlangen van voor jouw sterven
toen je mij in jouw passie had gevangen
toen alles nog verlangen naar de toekomst leek.
29 juli 2021
Geplaatst in de categorie: vriendschap