inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.979):

Ontwaakt uit een droom

Uitgeput val ik in slaap
in het uur dat de zon hoog aan de hemel staat

Vreemd is het in een droom te aanschouwen
hoe dat er vanuit de hoge toren

Bekleed met mos en spinnenweb
naar me wordt gekeken
alsof ik de klimop ben gespijkerd aan het hout
om alsmaar
hogerop te klimmen

Geperst geduwd verwrongen om te sterven
met de vreemde adem in mijn longen
zuur tot aan het stervensuur

In de tuin van mijn buurman komt de muur tot leven
in de milde geur van seringen waar ze
engelen horen zingen

Rillend vlucht ik in mijn onschuld
verdriet en eenzaamheid met een mand vol parels
naar de hoge bergen

Nooit eerder liet het leven zich begraven
zonder op te staan


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 19 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 86

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)