Ontwaakt uit een droom
Uitgeput val ik in slaap
in het uur dat de zon hoog aan de hemel staat
Vreemd is het in een droom te aanschouwen
hoe dat er vanuit de hoge toren
Bekleed met mos en spinnenweb
naar me wordt gekeken
alsof ik de klimop ben gespijkerd aan het hout
om alsmaar
hogerop te klimmen
Geperst geduwd verwrongen om te sterven
met de vreemde adem in mijn longen
zuur tot aan het stervensuur
In de tuin van mijn buurman komt de muur tot leven
in de milde geur van seringen waar ze
engelen horen zingen
Rillend vlucht ik in mijn onschuld
verdriet en eenzaamheid met een mand vol parels
naar de hoge bergen
Nooit eerder liet het leven zich begraven
zonder op te staan
Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl
Schrijver: eliZe Augustinus, 19 augustus 2021
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid