inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 74.989):

Geheimen

Er hing altijd al een moeilijk te benoemen
sfeer in dit huis
in deze kamer

dat haar doet denken aan
haar kind haar kinderjaren
alsof de geur
haar nooit verlaten heeft

nadat haar vader
voordat hij de kamer verliet
het vonnis bekrachtigde met de hamer
als de hoogste rechter

voordat hij voorgoed
het huis verliet en

achteloos voorbij ging aan het gevoel
de verstarring van het kind dat sindsdien
haar moeder niet meer terug
vindt

nadar hij het huis had verlaten om zijn kaarten
uit te spelen in een ander gebied
de vreemde harde aarde

waar kinderen niet rond mogen lopen
met zelfgemaakte kartonnen dozen om

aan de mensen van hun overvloed
een offer te vragen
voor het arme
volk van die dagen

De menselijke aard
zwak en ziek als die van Simson
toen hij zijn geheim had prijs gegeven

zijn levenskracht verloor bij

het afsnijden van zijn lange lokken
door de listige daad van Delila blind

voor zijn liefde voor haar die hem
zijn geheim ontfutselde

Naar een ommekeer zoals zoveel andere
in het heden die uitzien naar de tijd

waar sporen van
geheimen en wonden niet
meer krampachtig vastgehaakt worden

je kruis niet als een eed meer zal
dragen in het doodlopende vossenspoor

als we elkaar lachend bevrijdt omhelzen
in de sporen van de
ruiter op het edele witte paard

dat slimmer is als de vos
die uit moet wijken naar het bos
op de vlucht voor de wrede jager


Zie ook: https://www.freeartandbeauty.exto.nl

Schrijver: eliZe Augustinus, 21 augustus 2021


Geplaatst in de categorie: psychologie

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 62

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)