Nachtwoud van het oeverland
Het licht van rust scheen
op gevallen herfstbladeren
alsof ik iets wilde zeggen
voordat je weg zou gaan
te lang had ik gezwegen
bij wijze van eerbied
nieuwe verlangens kwamen
naar het nachtwoud op het oeverland
in mijn verbeelding was het anders
in droeve herfstwind van toen
vreemde geluiden hoorbaar
kalme echo van de nacht
er werd een foto gemaakt
van jou en mij
bij een boom
om het moment
te verstillen
voordat je wegging
in de kalmte van duisternis
naar het nachtwoud van het oeverland
om de woorden weer te horen
van het alleen zijn in de nacht.
22 september 2021
Geplaatst in de categorie: afscheid