Treurbeuk
Je gezicht spreekt beukdelen
De dramatiek ten top
Kerven en spleten
Zorgen aan je kop
Oud en verweerd
Deels al verteerd
Takken heb je laten vallen
Een mosttoupetje liet je stallen
Als tranen konden spreken
Door rimpels welhaast bezweken
De tand des tijds voorspelt
En je lijf al een beetje helt
Rimpels als spleten
Plaatselijk opengereten
Het huilen staat je nader dan het lachen
De zaag zal straks zigzaggen
Geplaatst in de categorie: natuur