Netgedichten

netgedicht (nr. 75.909):

onvoltooid

als golvend gras
wuiven onze haren
onze ogen een verre
blauwe zee
vier voeten in het
gele korrelzand
in dit zachte
landschap
vergeet het hart
waar het om huilt
niets is geheel en al voltooid

Schrijver: J.Bakx
15 december 2021

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: landschap

onvoltooid

2.0 met 3 stemmen

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: J. Bakx
Datum:: 16 december 2021; Dank voor je fraai geformuleerde reactie, Max !

Naam:: Max
Datum:: 16 december 2021; Niets inderdaad, Joseline, niets zonder de Ewige Wiederkehr.
Al blijft de herinnering aan het hart sowieso zonder meer!

Geef je reactie op deze inzending: