inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.403):

Ree

Waarom ik soort zenuw en achtig,
wist ik niet,
want we zouden gewoon wandelen
Toch, ongevraagd deed je je jas uit,
ging op de bank
Ja, ...'k schonk dan maar thee in

Een lopen daarna,
ja waarna?
Gewoon hier!
En we liepen over bruggen,
langs water, een bos en een pad
en ik zag je een ree naderen
Waarschuwde om stil, wij allebei
Zo lang...ik zei wacht tot hij gaat
Eindelijk toch nam ik een pas
Zag toen pas zijn jong
Waarschuwde je weer

Hij is niet echt, zei je
En ik..zag toen het verroeste metaal
En ik bleef zeggen: verroest!
Zo beetgenomen door plakken roest

En 'k maakte een foto van het kanaal
De bomen aan de overzijde
legden hun schaduwen voor onze voeten

Schrijver: Ralameimaar, 9 februari 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 63

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)