inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.474):

Wachtend op Voorjaar.

Met zijn licht bijziende ogen
speurde hij steeds weer de hemel af.
hoe hunkerde hij naar Voorjaar,
hoe lang had hij bedroefd gewacht
op de ijle zang van de zwaluw,
de winter had hem niets gebracht.

En later luisterend naar het ochtendlied van de merel
hoorde hij steeds weer die desolate snik.
Was het nieuw verlangen of eerder een oud verdriet ?
Hij dacht aan mensen die hij nooit meer ziet.

Hij, een wankele gestalte met een koude rug
die veel te vroeg naar het voorjaar heeft verlangd
rilde van het koude water dat stroomt onder de brug.
Blijft hij dan voor eeuwig tussen hoop en wanhoop geprangd ?

Schrijver: koen Goovaerts
20 februari 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 153

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)