inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 76.510):

Bijdegronds donker

schor krakend
zwaaiden monumentale
kerkdeuren open
voor in het zwart
geklede mensen met
hun hoge hoed
die in stijf raffinement
het publiek verstrakten
tot het ultiem moment

in bijdegronds
donker murmelden
talloze overleden
stemmen over de pijn
aan hun gemankeerde ziel
beroetten walmende
kaarsen het wit graniet
van de zerken uit
een lang verleden tijd

nog dwarrelen
verloren bloembladeren
de kerk in om zonder
gene zich te vlijen
naast het nieuw begin
van hen die hier nu
gaan rusten na alle
kluchten uit hun
menselijk bestaan


Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl

Schrijver: wil melker, 26 februari 2022


Geplaatst in de categorie: actualiteit

5.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 58

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)