inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.120):

Ergens in een trein

Weet niet of ik een traan
moet laten vallen in mijn lach
ergens in een trein
halverwege de verloren wereld

nu je om te troosten
weer de clown speelt
het verleden weg lacht
mijn emoties wegcijfert.

De trein sjokt verder
mensen hangen uit de ramen
schreeuwen om genade
hebben honger, huilen tranen.

Weet niet of ik een lach moeten laten vallen
in mijn tranendal van diepe stilte
wanneer jij er straks niet meer bent
ik jouw gedichten niet meer durf te lezen

halverwege de vergeten planeet
ergens in een trein op weg naar niemand.

Schrijver: mobar
23 mei 2022


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 83

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)