inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.770):

Voor haar

Zoals water de bergen uitstroomt
Zoals bomen het land overgroeien
Dwalen de mensen geworpen
Een stroom zonder grenzen of tijd

Ik heb jaren met jou gestroomd
En zo ben je dan in me gevaren
Als een droom in de bergen geëtst
Een diep water met grassen omzoomd

Wij werden dunner van huid en bezwoeren
De leistenen korst om ons hart
Het spelenderwijs van de liefde
Deed het korrel voor korrel wegteren

Wie oog zegt mist jouw ogen
Wie hand zegt mist jouw hand
Wat meer weegt dan de bergen
Ontglipt het enkelvoudig woord

Ik noem je naam voozichtig Anna
Totdat het jaar te zwaar
Voor lichte rijm of eenvoud
Zich onze lijven inschrijft

Zo geeft de tijd en zij bedekt
Onwetend wat wij samen bouwen
In vistas zonder grens of maat

Zoals de kerkklok eeuwig slaat
Klinken in klanken jaren
Galmend door het warme steen van ons aloud gebaren
Fluisterend als zachte wind

Schrijver: Peccator publicus
18 augustus 2022


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 104

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)