inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.965):

Zeemacht

Nog zingt zij van veraf
en lacht in ruise regelmaat.
Het land op haar gewonnen
dat in de zon te bakken wacht
laat ze rustig ronnen.

Dan kruipt haar zilte nat
een glibberende slang in stille draf
bestrijkt eerst zacht.
Het rulle zand al bang wordt laf
doorweekt en wijkt.

Maar als zij met haar golven en hun kracht
het blubbernatte strand bestormt
het nu bedolven
land weer bodem vormt
bewijst de zee weer eens haar macht.


Zie ook: http.://www.guusmaris.com

Schrijver: Guus Maris, 10 september 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 101

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
11 september 2022
Natuurlijk heb ik dat wel eens gezien, het water, de golfjes van de vloedlijn, die slingeren. Waarom denkje M, dat wanneer jij iets niet mooi vindt, automatisch anderen het ook niet begrijpen of ook niet kunnen waarderen ?
Naam:
M
Datum:
11 september 2022
Hoezo zeer mooi, Ralameimaar? Heb jij ooit een slang in stille draf zien voortbewegen?
En wat betekent 'dan kruipt haar zilte nat', Guus? Eerlijkgezegd heb ik zand, hoe rul ook, nog nooit bang zien worden...zelfs niet voor een slang!

Veel succes met je synesthetische zeesterren....
Naam:
Ralameimaar
Datum:
11 september 2022
Zeer mooi!
Naam:
Antonia
Datum:
11 september 2022
Bijzonder omschreven
Naam:
M
Datum:
10 september 2022
Beste Guus,
ik denk dat je er beter aan zou doen om
a. de omgekeerd evenredige onlogica der rationaliteit bij wijze van conterfeitsel inhoudelijk te laten aansluiten bij de titel, of
b. de titel zodanig te maltraiteren dat er een zeker syllogisme ontstaat tussen de nonsensicalia der tekst en het aangekondigde erboven,
of
c. de fles te laten staan

Aan jou de keuze, maar laat ons niet in de waan dat wij hier met een volleerd amateurdichter hebben te maken...

Succes!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)